Van zonsondergang naar zonsopgang

Ooit met of vlak na zonsopgang opgestaan? Wij wel! Vandaag dus. Gisteravond zagen we de zon tijdens de safari ondergaan en vanmorgen zagen we hem weer opkomen. Prachtig! Vanaf het terras op ons resort, met uitzicht op de Nijl, zagen we de zon steeds hoger klimmen. We waren met z'n allen onze minder goede nachtrust van deze nacht acuut vergeten. Want ja, die aap hè, van gisteren, die zat nog wel n beetje in ons hoofd. Stel je voor dat die vannacht opeens aan onze deur zou staan te rammelen ofzo 🤷‍♀️ En 's nachts wordt altijd alles een beetje groter in ons hoofd, dus het bleef niet alleen bij denkbeeldige apen die voor de deur stonden...

Terug naar de zonsopgang; die maakte een hoop goed, die was ronduit fantastisch. Net als het ontbijt overigens. Én de bootsafari op de Nijl, die we daarna gingen doen. Ge-wel-dig! We hadden een boot inclusief gids voor onszelf. Leuk! We zochten natuurlijk allemaal het beste plekje om te zitten op, zodat we het beste de dieren konden spotten en we de mooiste foto's konden nemen. Het begon met nijlpaarden: gaaf! Die grote, logge beesten  waar onder water opeens heel weinig van overblijft. En toen: krokodillen! Geen nepperds, gewoon echte! Onze gids was een echte Ugandees, die heus wel weet hoe dicht je bij krokodillen kunt komen. Maar wij Nederlanders vonden het, hoe dichter we de krokodillen naderden, toch wel n tikkie spannend worden. En we wilden de Ugandees natuurlijk wel een beetje helpen, dus we vroegen heel aarzelend of we niet moesten stoppen met de boot. Hij lachte wat en legde de boot uiteindelijk stil. Degenen die aan de buitenkant zaten, kregen het nu toch wel benauwd en schoven steeds verder hun bankje op waar ze zaten. En onderschat dan je krachten niet, want de kleinste jongen van de groep, duwde zo bijna de grootste man van de groep, waar hij naast zat, van de bank! Hij had bijna het hele bankje voor zichzelf en de grote man een miezerig stukje. En toen de krokokillen opeens, vanuit het niets, het water in schoten, was het hek helemaal van de dam. Sommigen schoten van schrik zelfs náást hun stoel. Afijn, om een lang verhaal kort te maken: de safari was super. Als klap op de vuurpijl zagen we aan het eind zelfs nog een kudde olifanten. Onze dag kon niet meer stuk! En 't was nog maar ochtend.

Het klein deukje in de dag kwam echter wel toen we wéér in aanvaring kwamen met een hongerige aap. Eén van de leerlingen moest naar de wc en had wat eten buiten laten staan. Tja, dat laten die apen zich geen twee keer zeggen; foetsie was het eten. Die apen zijn zó gróót! En als ze zo dreigend op je af komen, dan wil je maar één ding: weg!

Na de safari zijn we naar een prachtige waterval geweest en hebben we de nodige foto's gemaakt. 

En daarna begon de lange terugreis naar Entebbe. Raken we gewend aan Afrikaanse wegen en de Afrikaanse rijstijl? Het lijkt wel zo te zijn, de reis leek vlotter te gaan dan de heenreis. Of misschien komt het ook wel omdat we de reis merendeels slapend hebben doorgebracht, wie weet.

Voordat we voor t laatst met elkaar uit eten gingen, zijn we naar een touristenmarkt geweest, waar we cadeautjes voor thuis hebben gekocht. Verrassing dus voor de thuisblijvers!

We gaan nu eten, daarna door naar de luchthaven, waar onze lange vlucht naar huis gaat beginnen. Aftellen dus! We hopen tot snel!